Een onderzoeker op het gebied van sociale wetenschap van universiteit Leiden heeft een boek geschreven over het ‘westerse denken’ over duurzaamheid. Daar heeft hij veel kritiek op. Wij vinden onszelf al ‘goed bezig’ als we vegetarisch eten bijvoorbeeld. Maar hij vindt dat we veel meer rekening moeten houden met landen in Afrika, Azië of Oost-Europa, die geen prioriteit kunnen geven aan deze ‘elitaire behoeften’ omdat de inwoners daar er geen geld voor hebben.
Wij westerlingen moeten met die landen in gesprek gaan om samen te werken en streven naar een betere wereld. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor onze naaste. Een voorbeeld; auto- en thuisbatterijen, waarvan de grondstoffen (kobalt, lithium) door lokale mijnwerker(-tje)s voor minder dan een hongerloontje naar boven gehaald moeten worden, zorgen hier wel voor een schonere lucht, maar daar voor armoede en hogere temperaturen en veel wateroverlast. Laten we ‘omdenken’.