Hèhè, dat hebben we ook weer achter de rug, dat vuurwerk, denken velen met mij. Door velen een mooie traditie genoemd, waar je toch niet zònder kan…? Mijn opa was rond W.O. I bij de grenadiers. Hij mocht zijn geweer mee naar huis nemen bij verlof. Om middernacht met de jaarwisseling van, zeg maar, 1918, ging hij naar buiten (verhaal van mijn vader) en loste een schot in de lucht. Dat was het enige vuurwerk wat er in Rijnsburg te horen was, althans volgens mijn vader. De zelf-vuurwerk-afsteken-traditie stamt uit de zestiger jaren en het vuurwerk is alleen maar meer, mooier, maar ook harder, gevaarlijker en vervuilender geworden. Juist degenen, die een veelheid van vuurpijlen en fonteinen afschieten, zijn alleen maar met hun eigen ‘toko-tje’ bezig. Juist als je géén vuurwerk afsteekt, kun je meer genieten van wat je om je heen ziet. Maar wel: oor- en oogbescherming dragen! Eigenlijk ook een gasmasker… Met het huidige siervuurwerk is ook de uitstoot van gevaarlijke, zware metalen toegenomen. Bij ons voornemen om de uitstoot (CO2, ammoniak, fijnstof, enz.) te verminderen, zijn er vaak momenten van ‘nu even niet!’ Ik hoop dat dit niet te vaak gebeurt, want dan wordt het weer gewoon. Ik wens ons een mooi 2023, waarin we ons verstand op GROEN zetten.
