Johannes 19: 16b-27. Ik heb met u een paar keer mogen spreken dat in het evangelie naar Johannes de symboliek, van bijvoorbeeld brood, vermengd is met de realiteit van het bestaan van Jezus: Hij is het Brood des levens. Het woord symbool kan daarbij misleidend zijn. Een symbool staat al snel voor ‘niet echt waar’. Dat wil het evangelie totaal niet zeggen. Jezus is daadwerkelijk het Brood des levens en tegelijk gebruikt Johannes dat woord om uit te leggen wat dat dan betekent: voor ons voedsel voor eeuwig leven, niet voor de buik maar voor de ziel, de eeuwige reis. Die ‘stijl’ van schrijven van Johannes loopt het risico dat men zegt dat het evangelie wel waar is, maar niet waargebeurd. Het woord symbool trekt dan het vloerkleed onder het evangelie vandaan. Terwijl voor Johannes het symbool van spreken over Jezus als Brood, waar is en waargebeurd. Naarmate het evangelie van Johannes vordert neemt het symbolische spreken van Johannes af. De realiteit van Pasen neemt toe. Hij drukt ons komende zondag met onze neus op de feiten van Pasen. Er is geen ontkomen aan: Jezus uit Nazareth, Koning van de Joden, wordt gekruisigd. Wat is geschreven is geschreven. Zijn kleren worden verdeeld, zoals voorzegd in de Schriften. En dan… De zorg voor Zijn moeder en Zijn leerling die Hij liefheeft. Die liefde tijdens dat lijden. Hoe onvoorstelbaar rijk is het evangelie… Wij zullen vanmorgen stil staan, stilgezet worden, rondom het kruis. Niet als een symbool. Maar als kern van ons bestaan.
KerkTV Immanuelkerk: https://kerkdienstgemist.nl/stations/2215/events
Geluid Immanuelkerk: https://www.kerkomroep.nl/#/kerken/11487