Thema: Unio Mystica – Verbondenheid met Christus als bron van herschepping.
Vanmiddag mag ik voorgaan in de studiedienst en dat wel met een onderwerp wat dicht op mijn hart ligt. Ik ben opgegroeid in een gemeente waar met woorden als spiritualiteit en mystiek welig gestrooid werd. Voor mij werden dat woorden die rijmden op vaagheid, nietsigheid en ‘we snappen er niks van’. Waarbij men vooral, bij het spreken van deze woorden, de ogen gesloten diende te houden en ze slechts fluisterend diende uit te spreken. Ik vrees dat het waar is dat dit woorden zijn die gebruikt kunnen worden om een bepaalde leegte te verhullen. Tegelijk zijn het ook woorden die uit het hart van de traditie komen… waar ze juist veel betekenen: ze verwijzen naar het mysterie van het kruis. Komende zondag staan we stil bij de Unio Mystica. Wat zoveel betekent als: de verborgen eenheid in Christus. Het is juist die eenheid die ons vergeving, verzoening en eeuwigheidsleven brengt. Hoe zouden wij door Christus gered kunnen worden als wij met Hem geen lichaam vormen? Het is juist die eenheid waar onze herschepping als mens en als kerk begint… en ook eindigt. Het woord mystiek geeft aan dat er iets verborgens in zit. Wat in de orthodoxe kerkgeschiedenis altijd betekent: het diepste van Gods liefde voor ons kunnen wij niet doorzien. Maar tegelijk betekent het: in Christus wordt het ons, naar menselijke maatstaven, wel geopenbaard. Ik zal de woorden niet fluisterend en met gesloten ogen uitspreken zogezegd… maar we gaan met elkaar op zoektocht… samen met Paulus naar alle waarschijnlijkheid… Het is overigens een groot feest om deze diensten samen met collega IJzerman te mogen voorbereiden!
Collecten: 1. Diaconie (Give a child a family). 2. Boeketdiensten. 3. Ouderenpastoraat.