Voor aanvang van de dienst zingen we met elkaar: Witte Bundel 82: 1 en 3 en Liedboek 290: 1, 2, 3, 6.
We komen bij elkaar om het Heilig Avondmaal te vieren. Het heilig Avondmaal is HET kristallisatiepunt van ons kerkzijn. Aan de wijze waarop we dat vieren zien we hoe we als kerk zijn en welke plaats Christus inneemt. Bij de klassieke viering horen wij in het formulier het woord gedachtenis met regelmaat vallen. En dat is het ook. Wie van ons denkt er op dat moment niet aan het leven, lijden, sterven en opstaan van Christus? Onze avondmaalstheologie is daarmee sterk beïnvloed door het denken van de theoloog Bucer (meer dan door Calvijn). Zij is breed en ook oecumenisch ‘open’. Bucer heeft zijn hele leven gestreden voor een inclusieve kerk met een sterke gerichtheid op een vroom leven. Wanneer wij in de heilige Schrift lezen hoe de eerste christenen het heilig Avondmaal vieren dan herkennen wij al die elementen van leven, lijden, sterven, opstaan, oecumenisch (voor joden en niet joden) en inclusief (slaaf en vrije, man en vrouw etc.). Er is echter ook iets wat bij ons vervreemding op kan roepen: de Maaltijd maakt ons één in Christus, in de Maaltijd is het niet ‘alleen’ gedachtenis, het maakt ons één met onze Heiland. Er ‘gebeurt’ toch werkelijk iets heiligs en bijzonders. Dat kan al snel gedachten oproepen aan transsubstantiatie maar dat is niet wat er bedoeld wordt. Wel dat in die eenheid Christus in ons woont, werkt en doorzet. We staan stil en verwonderen ons over de woorden van Paulus: Maakt de beker waarvoor wij God danken en loven ons niet één met het lichaam van Christus…wellicht zijn dit zaken die toch meer van het hart dan het hoofd zijn. Ik zie er naar uit om met u brood en wijn te delen!
Collecten: 1. Diaconie. 2. Taakgroep Erediensten. 3. HA collecte: Vakantietas.